ေမာင့္ခ်စ္သူ ျဖဴျဖဴႏြဲ႔ရယ္က
အငိုနဲ႔ မ်က္ရည္လြယ္
ေႏြအလယ္ ပူသတဲ့ အိုက္တယ္---။
ကမာၻေတာင္ သူ႕မေအးရွာဘူ႕
ပူေႏြးသတဲ့ အခ်စ္ရယ္
စိတ္ေျဖကြယ့္--ေနာ္---။
ေျဖနွိဳင္ဘူး ေမာင္
ပူပူုုေလာင္ ဒီေလာက္အိုက္ေလေတာ့
ေနထိုက္ဖူး ေသခ်င္တာ
ဘယ္လိုရွင္ ဘယ့္ႏွာ ေနရမွာလဲ--တဲ့
သိပ္ ခၽြဲတယ္ ထင္---။
ငိုပါနဲ႔ ခ်စ္သူခင္ရယ္
ဂ်င္းပင္တို ရွဳိကာ ထားလွ်င္ျဖင့္
ေလအဝင္ တင္ပါေအးေပလိမ္႔
တိတ္ေတာ့ကြယ့္ ေလး---။
အို အိုး အို႔ ေအး---။ ။
သန္းစိန္
No comments:
Post a Comment